Home • Historiek • Spiritualiteit • Structuur • Apostolaat • Gemeenschappen • Contact • Nieuws • Fotoboek • Gastenboek •

HET CONGO DRAMA

In ABA, bisdom Mahagi stierven op 27 november 1964 vier van onze Belgische zusters als martelaren

Zuster Marie Gerarda (Adrienne Verhoye 1907 - 1964

Geboren te Kanegem op 9 januari 1907
Intrede te Ingelmunster op 3 november 1924
Professie te Ingelmunster op 20 september 1926
1ste afreis voor Kongo op 31 maart 1930
Overleden in Aba / Kongo op 27 november 1964

De eerste jaren na haar professie wijdde Z. Gerarda zich toe aan allerhande praktische diensten in de communauteit: keuken, was, naad....
Ze droeg in zich dat groot verlangen te behoren tot de eerste missionarissen van de congregatie. In 1930 werd haar wens vervuld en vertrok ze met drie medezusters naar Afrika, waar ze de missiepost van Fataki stichtten. Daar hielp en begeleidde ze de jonge meisjes in allerlei huishoudelijke taken.

Ook in Drodro diende ze de Heer in eenvoud en liefde. In 1951 stichtte ze de vierde missiepost "Bunia". Zij werd er tot overste benoemd. Gedurende 21 jaar heeft ze haar werk met veel geduld en met de altijd aanwezige glimlach verricht. Slechts na 17 jaar forse inzet kwam ze voor de eerste maal terug naar België. Altijd bereid en vol moed trok ze in 1963 naar "Aba", waar ze voor de Heer - en de haar zo dierbare jongeren - haar leven heeft gegeven. In alle omstandigheden gaf ze getuigenis van het ware gelaat van de Kerk: dit van de edelmoedige liefde die haar leven geeft voor de anderen.

Zij was de zuster die door de Inlandse meisjes ten zeerste gewaardeerd en bemind werd, omdat ze voor hen een werkelijke steun was.

---

Zuster Marie Irène (Maria Coopman)
1909 - 1964

Geboren te Ingelmunster op 5 juli 1909
Intrede te Ingelmunster op 25 maart 1925
Professie te Ingelmunster op 5 januari 1927
1ste afreis voor Kongo op 18 september 1945
Overleden in Aba / Kongo op 27 november 1964

Gedurende 14 jaar gaf ze zich in goedheid en liefde aan de opvoeding en het onderwijs van de jonge mensen in België.In 1945, na de oorlog, kwam een vraag uit Kongo voor het onderwijs van Europese kinderen in Fataki. Zij bood zich heel spontaan aan om deze taak op zich te nemen. Eerst werd zij bewaakster van de blanke kinderen van het pensionaat. Na enkele maanden werd ze directrice van de lagere school voor Kongolese meisjes.

Het was voor haar een grote vreugde en ze gebruikte elke gelegenheid om de Inlandse taal te leren. Maar na twee jaar moest ze terug naar de Europese kinderen. Overal waar ze geroepen werd, gaf ze zich totaal aan Christus en aan de haar toevertrouwde kinderen. Ze bezat een sereniteit en een bewonderenswaardige wil: dat wat ze wilde, werd uitgevoerd. 20 jaar Kongo en al die tijd in dienst van de opvoeding en het onderwijs.

Van haar bewaren wij het beeld van de zuster die zich nooit enige moeite heeft ontzien, als ze maar iets kon bijbrengen voor het welzijn van de leerlingen. In juli 1964 ging ze, op vraag van het bestuur, de tijd van haar vakantie doorbrengen in Aba om een zuster te vervangen die met vakantie naar België kwam. Dit laatste vertrek uit Fataki beantwoordde zij zonder veel enthousiasme, alsof ze een voorgevoel had. Zij ging naar Aba en bood er als martelares de volledige gave van haar mooie leven aan.  

---

ZUSTER M. LOUISE (Maria Dupont)
1926 - 1964

 Geboren te Heule op 17 augustus 1926
Intrede te Ingelmunster op 8 september 1945
Professie te Ingelmunster op 15 september 1947
1steafreis voor Kongo op 18 augustus 1958
Overleden in Aba / Kongo op 27 november 1964

 Als oudste van 5 kinderen verloor ze op 9-jarige leeftijd haar moeder. Zij werd de kleine moeder voor haar jongere broertjes en zusjes. Zelfs nog wanneer haar vader opnieuw huwde. Maar door dit huwelijk kon ze haar roeping volgen.

Gedurende 3 jaar verzorgde zij de zieken aan huis in dienst van het Wit-Gele Kruis. Daarna ging ze naar de St.-Jozefskliniek te Izegem, waar ze de zieken beter hielp met haar glimlach dan met de medicamenten.

Op 18 augustus 1958 vertrok zuster M. Louise voor de eerste keer naar Kongo. Zij werkte achtereenvolgens in het hospitaal van Aba en Drodro. Na een korte verlofperiode in België ging ze terug naar Aba, waar ze haar werk voltooide met de gave van haar leven. Zij was door iedereen gekend als een engel van liefde. Stil en eenvoudig, en altijd geluk uitstralend. Bereid om te dienen - dag en nacht - haalde ze bij de Heer haar kracht in haar voortdurend gebed. Zowel voor haar medezusters als voor de andere zieken en armen stond ze altijd paraat. Slechts zes jaar werkzaam in Kongo heeft ze door haar opgeruimdheid en toewijding zon en vreugde gebracht in het leven van vele zieken.  

---

ZR. M. CHRISTIANE
(Marie-Thérèse Vandorpe)
1926 - 1964

Geboren te Ooigem op 3 december 1926
Intrede te Ingelmunster op 8 december 1947
Professie te Ingelmunster op 18 april 1950
1ste afreis voor Kongo op 10 september 1954
Overleden in Aba / Kongo op 27 november 1964

Zuster Christiane gaf zich stil aan de armsten der armen. Altijd blij en tevreden deed zij haar werk in de keuken. Als een echte religieuze die geloofde in haar ideaal: dienen van Christus in de anderen.

Naderhand werd ze bewaakster in Bunia en Fataki. Daar was ze een echte moeder voor de haar toevertrouwde kinderen. Twee maal per week trok ze de brousse in voor prenatale raadplegingen.  

Zij vertrok in juli 1963 naar Aba om als tussentijdse hulp in het hospitaal een zuster te vervangen die met vakantie naar België kwam. Zij was de vriendelijke, goedhartige zuster op wie men altijd beroep mocht doen, omdat ze tot elke dienst bereid was. Zij werd door iedereen gewaardeerd om haar liefde en dienstbaarheid. Zij was de biddende religieuze voor wie Christus haar "Alles" was. Aan haar zuster-religieuze zei ze bij haar laatste afreis in juli 1963: "Als ik niet terugkom, weet dan dat ik mijn leven geofferd heb voor onze dierbare missie in Kongo." Haar leven heeft ze inderdaad gegeven, samen met haar drie medezusters en zes witte paters. 

---

Zuster Stella Matutina Suma Sari

Geboren te Fataki 10.09.1968
Geprofest te Drodro 02.07.1994
Geloften voor het leven 20.07.2002
Gaf haar leven voor haar volk te Nyankunde 07.09.2002

Op 20 juli 2002 legde Zuster Stella Matutina in Buma haar religieuze geloften af voor het leven. Zij was een beloftevolle en moedige verpleegster, totaal gegeven aan de Heer, aan de zieken en aan haar volk.

Het levensoffer van de 34-jarige Zuster Stella werd voltooid op 7 september daarop, toen zij tijdens de etnische beroering door rebellen moedwillig neergeschoten werd te Nyankunde (bisdom Bunia) als slachtoffer voor de vrede. Het werd haar vereniging met Jezus Christus die gekruisigd werd als Vredesvorst.

Wij geloven dat Zuster Stella Matutina als martelares opgenomen werd in het verrezen Leven van Christus.

 

WELKOM

GEMEENSCHAPPEN IN CONGO

• Goma - Katindo
• Het centraal huis in Chem Chem
• Karibu I
• Huis Pierre Jacques Dufort
• Drodro
• Fataki
• Vida
• Laybo
• Kisantu

Het Congo drama

In Zijn laatste samenzijn met Zijn vrienden zei Jezus: “Dit is Mijn opdracht dat jullie elkaar liefhebben  met de liefde  die Ik jullie heb toegedragen.  De grootste liefde  die iemand zijn vrienden kan betonen, bestaat hierin  dat hij zijn leven voor hen geeft.” (Joh.15, 12-13)

De liefde van het Evangelie legt het zwaartepunt buiten zichzelf. Dit heeft een dubbele betekenis. Deze dynamiek van de liefde houdt vooreerst in dat men bereid is zijn leven te geven ten einde toe, tot in de dood. En ook wordt het zwaartepunt van het hart wel heel ver buiten zichzelf gelegd als men wereldwijd bemint, tot “aan de uiteinden van de aarde”, vooral in de ontmoeting met de armen van de wereld.  

De liefde tot aan de uiteinden van de wereld, de liefde tot in de dood… Dit is het getuigenis van de tweeëntwintig West-Vlaamse missionarissen die, vooral in de laatste voorbije halve eeuw, hun leven hebben gegeven voor het Evangelie van Jezus. Zij hebben met heel hun hart voor Jezus geleefd, in dienstbaarheid voor de armen, wereldwijd. Zij hebben ook tot in de dood hun leven prijsgegeven in het ultieme getuigenis van hun geloof en hun liefde.  

Deze missionarissen waren jonge mannen en vrouwen uit onze West-Vlaamse dorpen en steden. De grote wereld lag in hun leefmilieu van toen wel heel ver af. En toch hebben die West-Vlamingen hun weg naar de wereld gevonden in China, in Afrika, in Latijns-Amerika, omdat ze door de liefde van Jezus en van het Evangelie geboeid waren en omdat zij die liefde en die vreugde wilden delen met mensen van overal.  

Het bisdom Brugge is ontroerd door het getuigenis van deze medechristenen. In deze tijd willen we de wereld in ons hart dragen en ons hart “in de wereld dragen”. Toen de wereld nog vreemd en ver was, hebben deze West-Vlaamse martelaren, samen met veel andere missionarissen, de weg naar de armen in de wereld met evangelische vrijheid en spiritualiteit gevonden. Nu de wereld voor ons open ligt, kan het toch niet zijn dat wij als christenen van de 21° eeuw op onszelf zouden terugplooien om onze eigen probleempjes en pleziertjes te cultiveren…

 Dit is menselijk en evangelisch gesproken ondenkbaar.  

Naar een bijdrage van Mgr. Paul Schruers in “Limburgse martelaren, geloofsgenoten ook voor deze tijd”. (2000)

 

Home • Contact • Gemeenschappen • Congo • Vietnam • België • Nieuws •
 Zrs van Maria Ingelmunster ©2011 - Copyright -  Privacy Policy